| | | | | | |
|
رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو |
|
گفتند خواجه عاشق و مست است و کو به کو |
|
|
گفتم فریضه دارم آخر نشان دهید |
|
من دوستدار خواجهام آخر نیم عدو |
|
|
گفتند خواجه عاشق آن باغبان شدهست |
|
او را به باغها جو یا بر کنار جو |
|
|
مستان و عاشقان بر دلدار خود روند |
|
هر کس که گشت عاشق رو دست از او بشو |
|
|
ماهی که آب دید نپاید به خاکدان |
|
عاشق کجا بماند در دور رنگ و بو |
|
|
برف فسرده کو رخ آن آفتاب دید |
|
خورشید پاک خوردش اگر هست تو به تو |
|
|
خاصه کسی که عاشق سلطان ما بود |
|
سلطان بینظیر وفادار قندخو |
|
|
آن کیمیای بیحد و بیعد و بیقیاس |
|
بر هر مسی که برزد زر شد به ارجعوا |
|
|
در خواب شو ز عالم وز شش جهت گریز |
|
تا چند گول گردی و آواره سو به سو |
|
|
ناچار می برندت باری به اختیار |
|
تا پیش شاه باشدت اعزاز و آبرو |
|
|
گر ز آنک در میانه نبودی سرخری |
|
اسرار کشف کردی عیسیت مو به مو |
|
|
بستم ره دهان و گشادم ره نهان |
|
رستم به یک قنینه ز سودای گفت و گو |
|