| | | | | | |
| |
روم به حجره خیاط عاشقان فردا |
|
من درازقبا با هزار گز سودا |
|
| |
ببردت ز یزید و بدوزدت بر زید |
|
بدین یکی کندت جفت و زان دگر عذرا |
|
| |
بدان یکیت بدوزد که دل نهی همه عمر |
|
زهی بریشم و بخیه زهی ید بیضا |
|
| |
چو دل تمام نهادی ز هجر بشکافد |
|
به زخم نادره مقراض اهبطوا منها |
|
| |
ز جمع کردن و تفریق او شدم حیران |
|
به ثبت و محو چو تلوین خاطر شیدا |
|
| |
دل‌ست تخته پرخاک او مهندس دل |
|
زهی رسوم و رقوم و حقایق و اسما |
|
| |
تو را چو در دگری ضرب کرد همچو عدد |
|
ز ضرب خود چه نتیجه همی‌کند پیدا |
|
| |
چو ضرب دیدی اکنون بیا و قسمت بین |
|
که قطره‌ای را چون بخش کرد در دریا |
|
| |
به جبر جمله اضداد را مقابله کرد |
|
خمش که فکر دراشکست زین عجایب‌ها |
|
