دیوان شمس/رو قرار از دل مستان بستان
| رو قرار از دل مستان بستان | رو خراج از گل بستان بستان | |||||
| کله مه ز سر مه برگیر | گرو گل ز گلستان بستان | |||||
| سخن جان رهی گفتی دوش | آن توست آن هله بستان بستان | |||||
| ای که در باغ رخش ره بردی | گل تازه به زمستان بستان | |||||
| ای که از ناز شهان می‌ترسی | طفل عشقی سر پستان بستان | |||||
| دل قوی دار چو دلبر خواهی | دل خود از دل سستان بستان | |||||
| چابک و چست رو اندر ره عشق | مهره را از کف چستان بستان | |||||