| | | | | | |
|
زرگر آفتاب را بسته گاز میکنی |
|
کرته شام را ز مه نقش و طراز میکنی |
|
|
روز و شب و نتایج این حبشی و روم را |
|
بر مثل اصولشان گرد و دراز میکنی |
|
|
گاه مجاز بنده را حق و حقیقتی دهی |
|
و آنک حقیقتی بود هزل و مجاز میکنی |
|
|
این چه کرامت است ای نقش خیال روی او |
|
با درهای بسته در خانه جواز میکنی |
|
|
خاطر همچو باد را نقش جحود میدهی |
|
خاطر بینیاز را پر ز نیاز میکنی |
|
|
در شب ابرگین غم مشعلهها درآوری |
|
در دل تنگ پرگره پنجره باز میکنی |
|
|
ما به دمشق عشق تو مست و مقیم بهر تو |
|
تو ز دلال و عز خود عزم عزاز میکنی |
|
|
گاه ز نیم زلتی برهمشان همیزنی |
|
گاه خود از کبیرها چشم فراز میکنی |
|
|
گاه گدای راه را همت شاه میدهی |
|
گاه قباد و شاه را بنده آز میکنی |
|
|
میشکنی به زیر پا نای طرب نوای را |
|
چنگ شکسته بسته را لایق ساز میکنی |
|
|
بربط عشرت مرا گاه سه تا همیکنی |
|
پرده بوسلیک را گاه حجاز میکنی |
|
|
جان ز وجود جود تو آمد و مغز نغز شد |
|
باز ز پوستهاش چون همچو پیاز میکنی |
|
|
یا سندا لحاظه عاقلتی و مسکنی |
|
یا ملکا جواره مکتنفی و ممنی |
|
|
انت عماد بنیتی انت عتاد منیتی |
|
انت کمال ثروتی انت نصاب مخزنی |
|
|
قره کل منظر مقصد کل مشتری |
|
قوه کل ناعش قدره کل منحنی |
|
|
انت ولی نعمتی مونس لیل وحدتی |
|
انت کروم نائل حول جناه نجتنی |
|
|
سید کل مالک مخلص کل هالک |
|
هادی کل سالک ناعش کل منثنی |
|
|
چند خموش میکنم سوی سکوت میروم |
|
هوش مرا به رغم من ناطق راز میکنی |
|