| | | | | | |
|
ز باد حضرت قدسی بنفشه زار چه میشد |
|
درختهای حقایق از آن بهار چه میشد |
|
|
دل از دیار خلایق بشد به شهر حقایق |
|
خدای داند کاین دل در آن دیار چه میشد |
|
|
ز های و هوی حریفان ز نای و نوش ظریفان |
|
هوای نور صبوح و شراب نار چه میشد |
|
|
هزار بلبل مست و هزار عاشق بیدل |
|
در آن مقام تحیر ز روی یار چه میشد |
|
|
چو عشق در بر سیمین کشید عاشق خود را |
|
ز بوسههای چو شکر در آن کنار چه میشد |
|
|
در آن طرف که ز مستی تو گل ز خار ندانی |
|
عجب که گل چه چشید و عجب که خار چه میشد |
|
|
میان خلعت جانان قبول عشق خرامان |
|
به بارگاه تجلی ز کار و بار چه میشد |
|
|
به باد و آتش و آب و به خاک عشق درآمد |
|
به نور یک نظر عشق هر چهار چه میشد |
|
|
چو شمس مفخر تبریز زد آتشی به درختی |
|
ز شعلههای لطیفش درخت و بار چه میشد |
|