| | | | | | |
|
ز فرزین بند آن رخ من چه شهماتم چه شهماتم |
|
مکن ای شه مکافاتم مکن ای شه مکافاتم |
|
|
دلم پر گشت از مهری که بر چشمت از او مهری |
|
اگر در پیش محرابم وگر کنج خراباتم |
|
|
به لخت این دل پاره مگر رحمت شد آواره |
|
مرا فریاد رس آخر که در دریای آفاتم |
|
|
چو شاه خوش خرام آمد جز او بر من حرام آمد |
|
چه بیبرگم ز هجرانش اگر در باغ و جناتم |
|
|
مرا رخسار او باید چه سود از ماه و پروینم |
|
چو شام زلف او خواهم چه سود از شام و شاماتم |
|
|
چو از دستش خورم باده منم آزاد و آزاده |
|
چو پیش او زمین بوسم به بالای سماواتم |
|
|
سعادتها که من دارم ز شمس الدین تبریزی |
|
سعادتها سجود آرد به پیش این سعاداتم |
|