| | | | | | |
|
ز کجایی ز کجایی هله ای مجلس سامی |
|
نفسی در دل تنگی نفسی بر سر بامی |
|
|
هله ای جان و جهانم مدد نور نهانم |
|
ستن چرخ و زمینی هوس خاصی و عامی |
|
|
عجب از خلوتیانی عجب از مجلس جانی |
|
عجب از ارمن و رومی عجب از خطه شامی |
|
|
عجب آن چیست مشعشع رخت از نور مبرقع |
|
که مه و مهر به پیشش کند از عشق غلامی |
|
|
به گلستان جمالت چو رسد دیده عاشق |
|
به سوی باغ چه آید مگر از غفلت و خامی |
|
|
سیدی انت من این صاد حسناک ندامی |
|
نظر الحق تعالی لک فی البهجه حامی |
|
|
قمر سار الینا حبه فرض علینا |
|
سطع العشق لدینا طرد العشق منامی |
|
|
شجر طاب جناه شجر الخلد فداه |
|
وجد القلب مناه و کلوا منه کرامی |
|
|
سر خنبی که ببستی به کرم بازگشایی |
|
خرد هر دو جهان را بربایی به تمامی |
|
|
بشنیدیم که دیکی ز پی خلق بپختی |
|
که از او یابد اباها همگی ذوق طعامی |
|
|
ز عدم هر چه برآید چو مصفا نظر آید |
|
به دو صد دام درآید چو تواش دانه دامی |
|
|
ز رخ یوسف خوبان همه زندان چو گلستان |
|
چو چنین باشد زندان تو چرا در غم وامی |
|
|
هله خاموش مپرسش که کسی قرص قمر را |
|
بنپرسد که چه نامی و کیی وز چه مقامی |
|