| | | | | | |
| |
ساقیا بی‌گه رسیدی می بده مردانه باش |
|
ساقی دیوانگانی همچو می دیوانه باش |
|
| |
سر به سر پر کن قدح را موی را گنجا مده |
|
وان کز این میدان بترسد گو برو در خانه باش |
|
| |
چون ز خود بیگانه گشتی رو یگانه مطلقی |
|
بعد از آن خواهی وفا کن خواه رو بیگانه باش |
|
| |
درهای باصدف را سوی دریا راه نیست |
|
گر چنان دریات باید بی‌صدف دردانه باش |
|
| |
بانگ بر طوفان بزن تا او نباشد خیره کش |
|
شمع را تهدید کن کای شمع چون پروانه باش |
|
| |
کاسه سر را تهی کن وانگهی با سر بگو |
|
کای مبارک کاسه سر عشق را پیمانه باش |
|
| |
لانه تو عشق بودست ای همای لایزال |
|
عشق را محکم بگیر و ساکن این لانه باش |
|
