دیوان شمس/ساقی انصاف خوش لقایی
ساقی انصاف خوش لقایی | از جا رفتم تو از کجایی | |||||
گر بنده بگویمت روا نیست | ترسم که بگویمت خدایی | |||||
خاموش نمیهلی که باشم | راه گفتن نمیگشایی | |||||
میافشاری مرا چو انگور | معشوق نهای مرا بلایی | |||||
گر چشم ببندم از تو کفر است | زیرا که تو نور میفزایی | |||||
ور بگشایم بگویی منگر | در ما تو بدیده هوایی |