| | | | | | |
|
سحر است خیز ساقی بکن آنچ خوی داری |
|
سر خنب برگشای و برسان شراب ناری |
|
|
چه شود اگر ز عیسی دو سه مرده زنده گردد |
|
خوش و شیرگیر گردد ز کفت دو سه خماری |
|
|
قدح چو آفتابت چو به دور اندرآید |
|
برهد جهان تیره ز شب و ز شب شماری |
|
|
ز شراب چون عقیقت شکفد گل حقیقت |
|
که حیات مرغ زاری و بهار مرغزاری |
|
|
بدهیم جان شیرین به شراب خسروانی |
|
چو سر خمار ما را به کف کرم بخاری |
|
|
که ز فکرت دقیقه خللی است در شقیقه |
|
تو روان کن آب درمان بگشا ره مجاری |
|
|
همه آتشی تو مطلق بر ما شد این محقق |
|
که هزار دیگ سر را به تفی به جوش آری |
|
|
همه مطربان خروشان همه از تو گشته جوشان |
|
همه رخت خود فروشان خوششان همیفشاری |
|