| | | | | | |
|
سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند |
|
ز گوهر و لب دریا زبان حجاب کند |
|
|
بیان حکمت اگر چه شگرف مشعله ایست |
|
ز آفتاب حقایق بیان حجاب کند |
|
|
جهان کفست و صفات خداست چون دریا |
|
ز صاف بحر کف این جهان حجاب کند |
|
|
همیشکاف تو کف را که تا به آب رسی |
|
به کف بحر بمنگر که آن حجاب کند |
|
|
ز نقشهای زمین و ز آسمان مندیش |
|
که نقشهای زمین و زمان حجاب کند |
|
|
برای مغز سخن قشر حرف را بشکاف |
|
که زلفها ز جمال بتان حجاب کند |
|
|
تو هر خیال که کشف حجاب پنداری |
|
بیفکنش که تو را خود همان حجاب کند |
|
|
نشان آیت حقست این جهان فنا |
|
ولی ز خوبی حق این نشان حجاب کند |
|
|
ز شمس تبریز ار چه قرضه ایست وجود |
|
قراضه ایست که جان را ز کان حجاب کند |
|