| | | | | | |
|
شاگرد تو می باشم گر کودن و کژپوزم |
|
تا زان لب خندانت یک خنده بیاموزم |
|
|
ای چشمه آگاهی شاگرد نمیخواهی |
|
چه حیله کنم تا من خود را به تو دردوزم |
|
|
باری ز شکاف در برق رخ تو بینم |
|
زان آتش دهلیزی صد شمع برافروزم |
|
|
یک لحظه بری رختم در راه که عشارم |
|
یک لحظه روی پیشم یعنی که قلاوزم |
|
|
گه در گنهم رانی گه سوی پشیمانی |
|
کژ کن سر و دنبم را من همزه مهموزم |
|
|
در حوبه و در توبه چون ماهی بر تابه |
|
این پهلو و آن پهلو بر تابه همیسوزم |
|
|
بر تابه توام گردان این پهلو و آن پهلو |
|
در ظلمت شب با تو براقتر از روزم |
|
|
بس کن همه تلوینم در پیشه و اندیشه |
|
یک لحظه چو پیروزه یک لحظه چو پیروزم |
|