| | | | | | |
|
شکنی شیشه مردم گرو از من گیری |
|
همه شب عهد کنی روز شکستن گیری |
|
|
شیری و شیرشکن کینه ز خرگوش مکش |
|
قادری که شکنی شیر و تهمتن گیری |
|
|
ای سلیمان که به فرمانت بود دیو و پری |
|
بی گنه مور چرا بر سر خرمن گیری |
|
|
ننگری هیچ غنی را و یکی عوری را |
|
خوش گریبان کشی و گوشه دامن گیری |
|
|
هین مترس ای دل از آن جور که ممن آن جاست |
|
ای دل ار عاقلی آرام به ممن گیری |
|
|
ترک یک قطره کنی ماهی دریا باشی |
|
ترک یک حبه کنی ملکت مخزن گیری |
|
|
دور از آبی تو چو روغن چو همه او نشوی |
|
چون شدی او پس از آن آب ز روغن گیری |
|
|
ننگ مردانی اگر او به جفا نیزه کشد |
|
به سوی او نروی و پی جوشن گیری |
|