دیوان شمس/صاف جان‌ها سوی گردون می‌رود
| صاف جان‌ها سوی گردون می‌رود | درد جان‌ها سوی هامون می‌رود | |||||
| چشم دل بگشا و در جان‌ها نگر | چون بیامد چون شد و چون می‌رود | |||||
| جامه برکش چونک در راهی روی | چون همه ره خاک با خون می‌رود | |||||
| لاله خون آلود می‌روید ز خاک | گر چه با دامان گلگون می‌رود | |||||
| جان چو شد در زیر خاکم جا کنید | خاک در خانه چو خاتون می‌رود | |||||
| جان عرشی سوی عیسی می‌رود | جان فرعونی به قارون می‌رود | |||||
| سوی آن دل جان من پر می‌زند | کو لطیف و شاد و موزون می‌رود | |||||
| زانک آن جان دون حق چیزی نخواست | وین دگر جان سوی مادون می‌رود | |||||