| | | | | | |
|
صنما گر ز خط و خال تو فرمان آرند |
|
این دل خسته مجروح مرا جان آرند |
|
|
عاشقان نقش خیال تو چو بینند به خواب |
|
ای بسا سیل که از دیده گریان آرند |
|
|
خنک آن روز خوشا وقت که در مجلس ما |
|
ساقیان دست تو گیرند و به مهمان آرند |
|
|
صوفیان طاق دو ابروی تو را سجده برند |
|
عارفان آنچ نداری بر تو آن آرند |
|
|
چشم شوخ تو چو آغاز کند بوالعجبی |
|
آدم کافر و ابلیس مسلمان آرند |
|
|
بت پرستان رخ خورشید تو را گر بینند |
|
بر قد و قامت زیبای تو ایمان آرند |
|
|
شمهای گر ز تو در عالم علوی برسد |
|
قدسیان رقص بر این گنبد گردان آرند |
|
|
گر بدین عاشق دلسوخته مسکینی |
|
شکری زان لب چون لعل بدخشان آرند |
|
|
جان و دل هر دو فدای شکرستان تو باد |
|
آب حیوان چو از آن چاه زنخدان آرند |
|
|
شمس تبریز اگر بلبل باغ ارمی |
|
باش تا قوت تو از روضه رضوان آرند |
|