| | | | | | |
|
عارف گوینده اگر تا سحر صبر کنی |
|
از جهت خسته دلان جان و نگهبان منی |
|
|
همچو علی در صف خود سر نبری از کف خود |
|
بولهب وسوسه را تا نکنی راه زنی |
|
|
راه زنان را بزنی تا که حقت نام نهد |
|
غازی من حاجی من گر چه به تن در وطنی |
|
|
ساقی جام ازلی مایه قند و عسلی |
|
بارگه جان و دلی گنجگه بوالحسنی |
|
|
جنبش پر ملکی مطلع بام فلکی |
|
جمع صفا را نمکی شمع خدا را لگنی |
|
|
باده دهی مست کنی جمله حریفان مرا |
|
عربده شان یاد دهی یا منشان درفکنی |
|
|
از یک سوراخ تو را مار دوباره نگزد |
|
گر نری و پاکدلی ممنی و متمنی |
|
|
خامش باش ای دل من نام مرا هیچ مگو |
|
نام کسی گو که از او چون گل تر خوش دهنی |
|