| | | | | | |
| |
عشق است دلاور و فدایی |
|
تنهارو و فرد و یک قبایی |
|
| |
ای از شش و پنج مهره برده |
|
آورده تو نرد دلربایی |
|
| |
یکتا شده خوش ز هر دو عالم |
|
بربوده ز یک دلان دوتایی |
|
| |
آخر تو چه جوهر و چه اصلی |
|
ای پاک ز جای از کجایی |
|
| |
در عالم کم زنان چه بیشی |
|
در خطه دل چه جان فزایی |
|
| |
نتوان ز تو عشق صبر کردن |
|
صبرا تو در این هوس نشایی |
|
| |
نادیده مکن چو دیده‌ای تو |
|
بیگانه مرو چو آشنایی |
|
| |
تا ما ماییم جمله ابریم |
|
بی ظلمت ما مها تو مایی |
|
| |
در پای غمش چه دیدی ای جان |
|
کاین دست گشاده در دعایی |
|
| |
ای دل ز قضا چه رو نمودت |
|
کز عشق تو طالب بلایی |
|
| |
رفتم بر عشق کاین به چند است |
|
گفتا که نباشد این بهایی |
|
| |
الا بر شاه شمس تبریز |
|
سر پای کنی به سر بیایی |
|
