| | | | | | |
|
عید نمای عید را ای تو هلال عید من |
|
گوش بمال ماه را ای مه ناپدید من |
|
|
بود من و فنای من خشم من و رضای من |
|
صدق من و ریای من قفل من و کلید من |
|
|
اصل من و سرشت من مسجد من کنشت من |
|
دوزخ من بهشت من تازه من قدید من |
|
|
جور کنی وفا بود درد دهی دوا بود |
|
لایق تو کجا بود دیده جان و دید من |
|
|
پیشتر از نهاد جان لطف تو داد داد جان |
|
ای همگی مراد جان پس تو بدی مرید من |
|
|
ای مه عید روی تو ای شب قدر موی تو |
|
چون برسم بجوی تو پاک شود پلید من |
|
|
جسم چو خانقاه جان فکرتها چو صوفیان |
|
حلقه زدند و در میان دل چو ابایزید من |
|
|
دم نزم خمش کنم با همه رو ترش کنم |
|
تا که بگوییم تویی حاضر و مستفید من |
|