دیوان شمس/لا یغرنک سد هوس عن رایی
لا یغرنک سد هوس عن رایی | کم قصور هدمت من عوج الارآء | |||||
اشتهی انصح لکن لسانی قفلت | اننی انصح بالصمت علی الاخفاء | |||||
این همه ترس و نفاق و دودلی باری چیست | نه که در سایه و در دولت این مولایی؟! | |||||
بیم ازان میکندت، تا برود بیم از تو | یار ازان میگزدت، تا همه شکرخایی | |||||
شمس تبریز شمعیست که غایب گردد | شب چو شد روز چرا منتظر فردایی؟! |