| | | | | | |
|
لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا |
|
تا از لب دلدار شود مست و شکرخا |
|
|
تا از لب تو بوی لب غیر نیاید |
|
تا عشق مجرد شود و صافی و یکتا |
|
|
آن لب که بود کون خری بوسه گه او |
|
کی یابد آن لب شکربوس مسیحا |
|
|
میدانک حدث باشد جز نور قدیمی |
|
بر مزبله پرحدث آن گاه تماشا |
|
|
آنگه که فنا شد حدث اندر دل پالیز |
|
رست از حدثی و شود او چاشنی افزا |
|
|
تا تو حدثی لذت تقدیس چه دانی |
|
رو از حدثی سوی تبارک و تعالی |
|
|
زان دست مسیح آمد داروی جهانی |
|
کو دست نگه داشت ز هر کاسه سکبا |
|
|
از نعمت فرعون چه موسی کف و لب شست |
|
دریای کرم داد مر او را ید بیضا |
|
|
خواهی که ز معده و لب هر خام گریزی |
|
پرگوهر و روتلخ همیباش چو دریا |
|
|
هین چشم فروبند که آن چشم غیورست |
|
هین معده تهی دار که لوتیست مهیا |
|
|
سگ سیر شود هیچ شکاری بنگیرد |
|
کز آتش جوعست تک و گام تقاضا |
|
|
کو دست و لب پاک که گیرد قدح پاک |
|
کو صوفی چالاک که آید سوی حلوا |
|
|
بنمای از این حرف تصاویر حقایق |
|
یا من قسم القهوه و الکاس علینا |
|