| | | | | | |
|
لولیکان توییم در بگشا ای صنم |
|
لولیکان را دمی بار ده ای محتشم |
|
|
ای تو امان جهان ای تو جهان را چو جان |
|
ای شده خندان دهان از کرمت دم به دم |
|
|
امن دو عالم تویی گوهر آدم تویی |
|
هین که رسید از حبش بر سر کوی حشم |
|
|
چون برسد کوس تو کمتر جاسوس تو |
|
گردد هر لولیی صاحب طبل و علم |
|
|
رایت نصرت فرست لشکر عشرت فرست |
|
تا که ز شادی ما جان نبرد هیچ غم |
|
|
تیغ عرب برکنیم بر سر ترکان زنیم |
|
چون لطفت برکشد بر خط لولی رقم |
|
|
خوف مهل در میان بانگ بزن کالامان |
|
عشرت با خوف جان راست نیاید به هم |
|
|
مهر برآور به جوش وز دل چنگ آن خروش |
|
پر کن از عیش گوش پر کن از می شکم |
|
|
تا سوی تبریز جان جانب شمس الزمان |
|
آید صافی روان گوید ای من منم |
|