| | | | | | |
|
مرا هر دم همیگویی که برگو قطعه شیرین |
|
به هر بیتی یکی بوسه بده پهلوی من بنشین |
|
|
زهی بوسه زهی بوسه زهی حلوا و سنبوسه |
|
برآرد شیر از سنگی که عاجز گشت از او میتین |
|
|
تو بوسه عشق را دیدی مگر ای دل که پریدی |
|
که هر جزوت شدهست ای دل چو لب نالان و بوسه چین |
|
|
چو تلقین گفت پیغامبر شهیدان ره حق را |
|
تو هم مر کشته خود را بیا برخوان یکی تلقین |
|
|
به تلقین گر کنی نیت بپرد مرده در ساعت |
|
کفن گردد بر او اطلس ز گورش بردمد نسرین |
|
|
بکن پی مرکب تن را دلا چون تو نیاسایی |
|
چه آسایی از آن مرکب که لنگ است او ز علیین |
|
|
بکن پی اشتری را کو نیاید در پیت هرگز |
|
به خارستان همیگردد که خار افتاد او را تین |
|
|
چو او را پی کنی در دم چو کشتی ره رود بیپا |
|
ز موج بحر بیپایان نبرد بادبان دین |
|