| | | | | | |
|
مرا گویی که رایی من چه دانم |
|
چنین مجنون چرایی من چه دانم |
|
|
مرا گویی بدین زاری که هستی |
|
به عشقم چون برآیی من چه دانم |
|
|
منم در موج دریاهای عشقت |
|
مرا گویی کجایی من چه دانم |
|
|
مرا گویی به قربانگاه جانها |
|
نمیترسی که آیی من چه دانم |
|
|
مرا گویی اگر کشته خدایی |
|
چه داری از خدایی من چه دانم |
|
|
مرا گویی چه میجویی دگر تو |
|
ورای روشنایی من چه دانم |
|
|
مرا گویی تو را با این قفس چیست |
|
اگر مرغ هوایی من چه دانم |
|
|
مرا راه صوابی بود گم شد |
|
ار آن ترک خطایی من چه دانم |
|
|
بلا را از خوشی نشناسم ایرا |
|
بهغایت خوش بلایی من چه دانم |
|
|
شبی بربود ناگه شمس تبریز |
|
ز من یکتا دو تایی من چه دانم |
|