| | | | | | |
|
مرا گویی که چونی تو لطیف و لمتر و تازه |
|
مثال حسن و احسانت برون از حد و اندازه |
|
|
خوش آن باشد که میراند به سوی اصل شیرینی |
|
در آن سیران سقط کرده هزاران اسب و جمازه |
|
|
همیکوشم به خاموشی ولیکن از شکرنوشی |
|
شدم همخوی آن غمزه که آن غمزهست غمازه |
|
|
دلا سرسخت و پاسستی چنین باشند در مستی |
|
ولی بشتاب لنگانه که میبندند دروازه |
|
|
بدان صبح نجاتی رو بدان بحر حیاتی رو |
|
بزن سنگی بر این کوزه بزن نفطی در آن کازه |
|
|
بهل می را به میخواران بهل تب را به غمخواران |
|
که این را جملگی نقش است و آن را جمله آوازه |
|
|
که کنزا کنت مخفیا فاحببت بان اعرف |
|
برای جان مشتاقان به رغم نفس طنازه |
|
|
تعالوا یا موالینا الی اعلی معالینا |
|
فان الجسم کالاعمی و ان الحس عکازه |
|
|
الی نور هو الله تری فی ض لقیاه |
|
کمال البدر نقصانا و عین الشمس خبازه |
|