| | | | | | |
|
مرغ دلم باز پریدن گرفت |
|
طوطی جان قند چریدن گرفت |
|
|
اشتر دیوانه سرمست من |
|
سلسله عقل دریدن گرفت |
|
|
جرعه آن باده بیزینهار |
|
بر سر و بر دیده دویدن گرفت |
|
|
شیر نظر با سگ اصحاب کهف |
|
خون مرا باز خوریدن گرفت |
|
|
باز در این جوی روان گشت آب |
|
بر لب جو سبزه دمیدن گرفت |
|
|
باد صبا باز وزان شد به باغ |
|
بر گل و گلزار وزیدن گرفت |
|
|
عشق فروشید به عیبی مرا |
|
سوخت دلش بازخریدن گرفت |
|
|
راند مرا رحمتش آمد بخواند |
|
جانب ما خوش نگریدن گرفت |
|
|
دشمن من دید که با دوستم |
|
او ز حسد دست گزیدن گرفت |
|
|
دل برهید از دغل روزگار |
|
در بغل عشق خزیدن گرفت |
|
|
ابروی غماز اشارت کنان |
|
جانب آن چشم خمیدن گرفت |
|
|
عشق چو دل را به سوی خویش خواند |
|
دل ز همه خلق رمیدن گرفت |
|
|
خلق عصااند عصا را فکند |
|
قبضه هر کور که دیدن گرفت |
|
|
خلق چو شیرند رها کرد شیر |
|
طفل که او لوت کشیدن گرفت |
|
|
روح چو بازیست که پران شود |
|
کز سوی شه طبل شنیدن گرفت |
|
|
بس کن زیرا که حجاب سخن |
|
پرده به گرد تو تنیدن گرفت |
|