| | | | | | |
|
مرگ ما هست عروسی ابد |
|
سر آن چیست هو الله احد |
|
|
شمس تفریق شد از روزنهها |
|
بسته شد روزنهها رفت عدد |
|
|
آن عددها که در انگور بود |
|
نیست در شیره کز انگور چکد |
|
|
هر کی زندهست به نورالله |
|
مرگ این روح مر او راست مدد |
|
|
بد مگو نیک مگو ایشان را |
|
که گذشتند ز نیکو و ز بد |
|
|
دیده در حق نه و نادیده مگو |
|
تا که در دیده دگر دیده نهد |
|
|
دیده دیده بود آن دیده |
|
هیچ غیبی و سری زو نجهد |
|
|
نظرش چونک به نورالله است |
|
بر چنان نور چه پوشیده شود |
|
|
نورها گر چه همه نور حقند |
|
تو مخوان آن همه را نور صمد |
|
|
نور باقیست که آن نور خدا است |
|
نور فانی صفت جسم و جسد |
|
|
نور ناریست در این دیده خلق |
|
مگر آن را که حقش سرمه کشد |
|
|
نار او نور شد از بهر خلیل |
|
چشم خر شد به صفت چشم خرد |
|
|
ای خدایی که عطایت دیدست |
|
مرغ دیده به هوای تو پرد |
|
|
قطب این که فلک افلاکست |
|
در پی جستن تو بست رصد |
|
|
یا ز دیدار تو دید آر او را |
|
یا بدین عیب مکن او را رد |
|
|
دیده تر دار تو جان را هر دم |
|
نگهش دار ز دام قد و خد |
|
|
دیده در خواب ز تو بیداری |
|
این چنین خواب کمالست و رشد |
|
|
لیک در خواب نیابد تعبیر |
|
تو ز خوابش به جهان رغم حسد |
|
|
ور نه میکوشد و بر میجوشد |
|
ز آتش عشق احد تا به لحد |
|