| | | | | | |
|
مستیم و بیخودیم و جمال تو پرده در |
|
زین پس مباش ماها در ابر و پرده در |
|
|
ما جمع عاشقان تو خوش قد و قامتیم |
|
ما را صلای فتنه و شور و هزار شر |
|
|
خورشید تافتست ز روی تو چاشتگاه |
|
در عشق قرص روی تو رفتیم بام بر |
|
|
مستیست در سر از می و این تاب آفتاب |
|
در سر بتافتست پس از دست رفت سر |
|
|
ای مطرب هوای دل عاشقان روح |
|
بنواز لحن جان که تننتن لطیفتر |
|
|
تا جانها ز خرقه تنها برون شود |
|
تا بر سرین خرقه رود جان باخبر |
|
|
از جام صاف باده تو خاشاک جسم را |
|
بردار تا نهیم به اقبال بر به بر |
|
|
تا دیدهها گذاره شود از حجابها |
|
تا وارهد ز خانه و مان و ز بام و در |
|
|
سیمرغ جان و مفخر تبریز شمس دین |
|
بیند هزار روضه و یابد هزار پر |
|