| | | | | | |
|
مسلمانان مسلمانان مرا جانی است سودایی |
|
چو طوفان بر سرم بارد از این سودا ز بالایی |
|
|
مسلمانان مسلمانان به هر روزی یکی شوری |
|
به کوی لولیان افتد از آن لولی سرنایی |
|
|
مسلمانان مسلمانان ز جان پرسید کای سابق |
|
ورای طور اندیشه حریفان را چه میپایی |
|
|
مسلمانان مسلمانان بشویید از دل من دست |
|
کز این اندیشه دادم دل به دست موج دریایی |
|
|
مسلمانان مسلمانان خبر آن کارفرما را |
|
که سخت از کار رفتم من مرا کاری بفرمایی |
|
|
مسلمانان مسلمانان امانت دست من گیرید |
|
که مستم ره نمیدانم بدان معشوق زیبایی |
|
|
مسلمانان مسلمانان به کوی او سپاریدم |
|
بر آن خاکم بخسپانید زان خاک است بینایی |
|
|
مسلمانان مسلمانان زبان پارسی گویم |
|
که نبود شرط در جمعی شکر خوردن به تنهایی |
|
|
بیا ای شمس تبریزی که بر دست این سخن بیزی |
|
به غیر تو نمیباید تویی آنک همیبایی |
|