دیوان شمس/مطربا در پیش شاهان چون شدستی پرده دار
| مطربا در پیش شاهان چون شدستی پرده دار | برمدار اندر غزل جز پرده‌های شاهوار | |||||
| بندگانشان دلخوشان و بندگیشان بی‌نشان | خوان‌هاشان بی‌خمیر و باده‌هاشان بی‌خمار | |||||
| دیده بینای مطلق در میان خلق و حق | از همه خلقش گزیر و بر همه فرمان گزار | |||||
| همچو خور عالم فروز و همچو گردون سرفراز | هم کلید هشت جنت هم برون از پنج و چار | |||||
| سجده آرد پیش ایشان بانماز و بی‌نماز | پیش ایشان سبز گردد شوره خاک و سبزه زار | |||||