دیوان شمس/من مرید توام مراد تویی
من مرید توام مراد تویی | من غلامم چو کیقباد تویی | |||||
دل مرید تو و تو را خواهد | کاین در بسته را گشاد تویی | |||||
خاک پای توام ولی امروز | گردم اندر هوا که باد تویی | |||||
زهد من می جهاد من ساغر | چو مرا زهد و اجتهاد تویی | |||||
گر چه من بدنهاد و بدگهرم | شاکرم چون در این نهاد تویی | |||||
ور نهادی که تو کنی برداشت | خوش بود چون همه مراد تویی | |||||
زهر باده شود چو جام تویی | ظلم احسان شود چو داد تویی | |||||
بس کنم ذکر تو نگویم بیش | ذکر هر ذکر و یاد یاد تویی |