دیوان شمس/من و تو دوش شب بیدار بودیم

by مولوی

	من و تو دوش شب بیدار بودیم			همه خفتند و ما بر کار بودیم
	حریف غمزه غماز گشتیم			به پیش طره طرار بودیم
	بیا تا ظاهر و پیدا بگوییم			که با عشق نهانی یار بودیم
	اگر چه پیش و پس آن جا نگنجد			به پیش صانع جبار بودیم
	عجب نبود اگر ما را ندیدند			که ما در مخزن اسرار بودیم
	بیاوردیم درها ارمغانی			که یعنی ما به دریابار بودیم