دیوان شمس/مه تو یار ندارد جز او تو یار مگیر

by مولوی

	مه تو یار ندارد جز او تو یار مگیر			رخش کنار ندارد از او کنار مگیر
	جهان شکارگهی دان ز هر طرف صیدی			درآ چو شیر بجز شیر نر شکار مگیر
	هوای نفس مهارست و خلق چون شتران			به غیر آن شتر مست را مهار مگیر
	وجود جمله غبارست تابش از مه ماست			به ماه پشت میار و ره غبار مگیر
	بران ز پیش جهان را که مار گنج تواست			تواش به حسن چو طاووس گیر و مار مگیر
	چو خلق بر کف دستت نهند چون سیماب			ز عشق بر کف سیماب شو قرار مگیر
	به حس دست بدان ار چه چشم تو بستست			ز گلشن ازلی گل بچین و خار مگیر
	به بوی آن گل بگشاد دیده یعقوب			نسیم یوسف ما را ز کرته خوار مگیر
	کیست یوسف جان شاه شمس تبریزی			به غیر حضرت او را تو اعتبار مگیر