| | | | | | |
| |
می‌شدی غافل ز اسرار قضا |
|
زخم خوردی از سلحدار قضا |
|
| |
این چه کار افتاد آخر ناگهان |
|
این چنین باشد چنین کار قضا |
|
| |
هیچ گل دیدی که خندد در جهان |
|
کو نشد گرینده از خار قضا |
|
| |
هیچ بختی در جهان رونق گرفت |
|
کو نشد محبوس و بیمار قضا |
|
| |
هیچ کس دزدیده روی عیش دید |
|
کو نشد آونگ بر دار قضا |
|
| |
هیچ کس را مکر و فن سودی نکرد |
|
پیش بازی‌های مکار قضا |
|
| |
این قضا را دوستان خدمت کنند |
|
جان کنند از صدق ایثار قضا |
|
| |
گر چه صورت مرد جان باقی بماند |
|
در عنایت‌های بسیار قضا |
|
| |
جوز بشکست و بمانده مغز روح |
|
رفت در حلوا ز انبار قضا |
|
| |
آنک سوی نار شد بی‌مغز بود |
|
مغز او پوسید از انکار قضا |
|
| |
آنک سوی یار شد مسعود بود |
|
مغز جان بگزید و شد یار قضا |
|
