دیوان شمس/ناله ای کن عاشقانه درد محرومی بگو
ناله ای کن عاشقانه درد محرومی بگو | پارسی گو ساعتی و ساعتی رومی بگو | |||||
خواه رومی خواه تازی من نخواهم غیر تو | از جمال و از کمال و لطف مخدومی بگو | |||||
هم بسوزی هم بسازی هم بتابی در جهان | آفتابی ماهتابی آتشی مومی بگو | |||||
گر کسی گوید که آتش سرد شد باور مکن | تو چه دودی و چه عودی حی قیومی بگو | |||||
ای دل پران من تا کی از این ویران تن | گر تو بازی برپر آن جا ور تو خود بومی بگو |