دیوان شمس/نرد کف تو بردست مرا
نرد کف تو بردست مرا | شیر غم تو خوردست مرا | |||||
گشتم چو خلیل اندر غم تو | آتشکدهها سردست مرا | |||||
در خاک فنا ای دل بمران | کز راندن تو گردست مرا | |||||
میران فرسی در گلشن جان | کز گلشن جان وردست مرا | |||||
در شادی ما وهمی نرسد | کاین خنده گری پردهست مرا | |||||
صد رخ ز درون سرخست مرا | یک رخ ز برون زردست مرا | |||||
ای احول ده این هر دو جهان | کز راحت تو دردست مرا | |||||
در رهبریت ای مرد طلب | بر هر سر ره مردست مرا | |||||
خاموش و مجو تو شهرت خود | کز راحت تو دردست مرا |