دیوان شمس/نسیم‌الصبح جد بابتشار
| نسیم‌الصبح جد بابتشار | و بشر حین یأتی بانتشار | |||||
| واتحفنی لباس‌الجد منه | فانی من لباس الجد عاری | |||||
| فقد احرقت فی صد و بعد | بنار لا تسلنی ای نار | |||||
| اما تصغی الی قلب حریق | ینادی، یا حذاری، یا حذاری | |||||
| و مما خان بی‌دهر قتول | و ما قدحان لی ادراک ثاری | |||||
| اذا ما فیک افنی فیک احیی | اذا ما انت جاری، انت جاری | |||||
| ظللت کیونس فی بطن حوت | فمذ صح‌الهوی کسروا فقاری | |||||
| الا یا صاح انظر فی خدودی | تری او صافه ان کنت قاری | |||||