| | | | | | |
|
نظاره چه میآیی در حلقه بیداری |
|
گر سینه نپوشانی تیری بخوری کاری |
|
|
در حلقه سر اندرکن دل را تو قویتر کن |
|
شاهی است تو باور کن بر کرسی جباری |
|
|
تا بازرهی زان دم تا مست شوی هر دم |
|
گاهی ز لب لعلش گاهی ز می ناری |
|
|
بگشای دهانت را خاشاک مجو در می |
|
خاشاک کجا باشد در ساغر هشیاری |
|
|
ای خواجه چرا جویی دلداری از آن جانان |
|
بس نیست رخ خوبش دلجویی و دلداری |
|
|
دی نامه او خواندم در قصه بیخویشی |
|
بنوشتم از عالم صد نامه بیزاری |
|
|
نقش تو چو نقش من رخ بر رخ خود کردهست |
|
با ما غم دل گویی یا قصه جان آری |
|
|
من با صنم معنی تن جامه برون کردم |
|
چون عشق بزد آتش در پرده ستاری |
|
|
در رنگ رخم عشقش چون عکس جمالش دید |
|
افتاد به پایم عشق در عذر گنه کاری |
|
|
شمس الحق تبریزی آیی و نبینندت |
|
زیرا که چو جان آیی بیرنگ صباواری |
|