| | | | | | |
|
نی دیده هر دلی را دیدار مینماید |
|
نی هر خسیس را شه رخسار مینماید |
|
|
الا حقیر ما را الا خسیس ما را |
|
کز خار میرهاند گلزار مینماید |
|
|
دود سیاه ما را در نور میکشاند |
|
زهد قدیم ما را خمار مینماید |
|
|
هرگز غلام خود را نفروشد و نبخشد |
|
تا چیست اینک او را بازار مینماید |
|
|
شیریست پور آدم صندوق عالم اندر |
|
صندوق درشدست او بیمار مینماید |
|
|
روزی که او بغرد صندوق را بدرد |
|
کاری نماید اکنون بیکار مینماید |
|
|
صدیق با محمد بر هفت آسمانست |
|
هر چند کو به ظاهر در غار مینماید |
|
|
یکیست عشق لیکن هر صورتی نماید |
|
وین احولان خس را دوچار مینماید |
|
|
جمله گلست این ره گر ظاهرش چو خارست |
|
نور از درخت موسی چون نار مینماید |
|
|
آب حیات آمد وین بانگ سیلابست |
|
گفتار نیست لیکن گفتار مینماید |
|
|
سوگند خورده بودم کز دل سخن نگویم |
|
دل آینهست و رو را ناچار مینماید |
|
|
شمس الحقی که نورش بر آینهست تابان |
|
در جنبش این و آن را دیوار مینماید |
|
|
هر طبله که گشایم زان قند بیکرانست |
|
کان را به نوع دیگر عطار مینماید |
|