دیوان شمس/هر آن دلها که بیتو شاد باشد
هر آن دلها که بیتو شاد باشد | چو خاشاکی میان باد باشد | |||||
چو مرغ خانگی کز اوج پرد | چو شاگردی که بیاستاد باشد | |||||
چه ماند صورتی کز خود تراشی | بدان شاهی که حوری زاد باشد | |||||
چه ماند هیبت شمشیر چوبین | به شمشیری که از پولاد باشد | |||||
تو عهدی کرده چون روح بودی | ولیکن کی تو را آن یاد باشد | |||||
اگر منکر شوی من صبر دارم | بدان روزی که روز داد باشد |