| | | | | | |
|
هر روز بامداد درآید یکی پری |
|
بیرون کشد مرا که ز من جان کجا بری |
|
|
گر عاشقی نیابی مانند من بتی |
|
ور تاجری کجاست چو من گرم مشتری |
|
|
ور عارفی حقیقت معروف جان منم |
|
ور کاهلی چنان شوی از من که برپری |
|
|
ور حس فاسدی دهمت نور مصطفی |
|
ور مس کاسدی کنمت زر جعفری |
|
|
محتاج روی مایی گر پشت عالمی |
|
محتاج آفتابی گر صبح انوری |
|
|
از بر و بحر بگذر و بر کوه قاف رو |
|
بر خشک و بر تری منشین زین دو برتری |
|
|
ای دل اگر دلی دل از آن یار درمدزد |
|
وی سر اگر سری مکن این سجده سرسری |
|
|
چون اسب میگریزی و من بر توام سوار |
|
مگریز از او که بر تو بود کان بود خری |
|
|
صد حیله گر تراشی و صد شهر اگر روی |
|
قربان عید خنجر الله اکبری |
|
|
خاموش اگر چه بحر دهد در بیدریغ |
|
لیکن مباح نیست که من رام یشتری |
|