| | | | | | |
| |
هر کجا که پا نهی ای جان من |
|
بردمد لاله و بنفشه و یاسمن |
|
| |
پاره گل برکنی بر وی دمی |
|
بازگردد یا کبوتر یا زغن |
|
| |
در تغاری دست شویی آن تغار |
|
ز آب دست تو شود زرین لگن |
|
| |
بر سر گوری بخوانی فاتحه |
|
بوالفتوحی سر برآرد از کفن |
|
| |
دامنت بر چنگل خاری زند |
|
چنگلش چنگی شود با تن تنن |
|
| |
هر بتی را که شکستی ای خلیل |
|
جان پذیرد عقل یابد زان شکن |
|
| |
تا مه تو تافت بر بداختری |
|
سعد اکبر گشت و وارست از محن |
|
| |
هر دمی از صحن سینه برجهد |
|
همچو آدم زاده‌ای بی‌مرد و زن |
|
| |
وآنگه از پهلوی او وز پشت او |
|
پر شوند آدمچگان اندر زمن |
|
| |
خواستم گفتن بر این پنجاه بیت |
|
لب ببستم تا گشایی تو دهن |
|
