| | | | | | |
|
هر که را اسرار عشق اظهار شد |
|
رفت یاری زانک محو یار شد |
|
|
شمع افروزان بنه در آفتاب |
|
بنگرش چون محو آن انوار شد |
|
|
نیست نور شمع هست آن نور شمع |
|
هم نشد آثار و هم آثار شد |
|
|
همچنان در نور روح این نار تن |
|
هم نشد این نار و هم این نار شد |
|
|
جوی جویانست و پویان سوی بحر |
|
گم شود چون غرق دریابار شد |
|
|
تا طلب جنبان بود مطلوب نیست |
|
مطلب آمد آن طلب بیکار شد |
|
|
پس طلب تا هست ناقص بد طلب |
|
چون نماند آگهی سالار شد |
|
|
هر تن بیعشق کو جوید کله |
|
سر ندارد جملگی دستار شد |
|
|
تا ببیند ناگهانی گلرخی |
|
بر وی آن دستار و سر چون خار شد |
|
|
همچو من شد در هوای شمس دین |
|
آنک او را در سر این اسرار شد |
|