دیوان شمس/پیش جوش عفو بیحد تو شاه
پیش جوش عفو بیحد تو شاه | توبه کردن از گناه آمد گناه | |||||
بس که گمره را کنی بس جست و جو | گمرهی گشتهست فاضلتر ز راه | |||||
منطقم را کرد ویران وصف تو | راه گفتن بسته شد ماندهست آه | |||||
آه دردت را ندارم محرمی | چون علی اه میکنم در قعر چاه | |||||
چه بجوشد نی بروید از لبش | نی بنالد راز من گردد تباه | |||||
بس کن ای نی ز آنک ما نامحرمیم | زان شکر ما را و نی را عذر خواه |