دیوان شمس/چاره‌ای کو بهتر از دیوانگی
| چاره‌ای کو بهتر از دیوانگی | بسکلد صد لنگر از دیوانگی | |||||
| ای بسا کافر شده از عقل خویش | هیچ دیدی کافر از دیوانگی | |||||
| رنج فربه شد برو دیوانه شو | رنج گردد لاغر از دیوانگی | |||||
| در خراباتی که مجنونان روند | زود بستان ساغر از دیوانگی | |||||
| اه چه محرومند و چه بی‌بهره‌اند | کیقباد و سنجر از دیوانگی | |||||
| شاد و منصورند و بس بادولتند | فارسان لشکر از دیوانگی | |||||
| برروی بر آسمان همچون مسیح | گر تو را باشد پر از دیوانگی | |||||
| شمس تبریزی برای عشق تو | برگشادم صد در از دیوانگی | |||||