| | | | | | |
|
چنان مست است از آن دم جان آدم |
|
که نشناسد از آن دم جان آدم |
|
|
ز شور اوست چندین جوش دریا |
|
ز سرمستی او مست است عالم |
|
|
زهی سرده که گردن زد اجل را |
|
که تا دنیا نبیند هیچ ماتم |
|
|
شراب حق حلال اندر حلال است |
|
می خنب خدا نبود محرم |
|
|
از این باده جوان گر خورده بودی |
|
نبودی پشت پیر چرخ را خم |
|
|
زمین ار خورده بودی فارغستی |
|
از آنک ابر تر بارد بر او نم |
|
|
دل محرم بیان این بگفتی |
|
اگر بودی به عالم نیم محرم |
|
|
ز آب و گل برون بردی شما را |
|
اگر بودی شما را پای محکم |
|
|
رسید این عشق تا پای شما را |
|
کند محکم ز هر سستی مسلم |
|
|
بگو باقی تو شمس الدین تبریز |
|
که بر تو ختم شد والله اعلم |
|