دیوان شمس/چند روز است که شطرنج عجب می‌بازی

by مولوی

	چند روز است که شطرنج عجب می‌بازی			دانه بوالعجب و دام عجب می‌سازی
	کی برد جان ز تو گر ز آنک تو دل سخت کنی			کی برد سر ز تو گر ز آنک بدین پردازی
	صفت حکم تو در خون شهیدان رقصد			مرگ موش است ولیکن بر گربه بازی
	بدگمان باشد عاشق تو از این‌ها دوری			همه لطفی و ز سر لطف دگر آغازی
	همچو نایم ز لبت می‌چشم و می‌نالم			کم زنم تا نکند کس طمع انبازی
	نای اگر ناله کند لیک از او بوی لبت			برسد سوی دماغ و بکند غمازی
	تو که می ناله کنی گر نه پی طراری است			از گزافه تو چنین خوش دم و خوش آوازی
	نه هر آواز گواه است خبر می‌آرد			این خبر فهم کن ار همنفس آن رازی
	ای دل از خویش و از اندیشه تهی شو زیرا			نی تهی گشت از آن یافت ز وی دمسازی