| | | | | | |
|
چنگ خردم بگسل تاری من و تاری تو |
|
هین نوبت دل میزن باری من و باری تو |
|
|
در وحدت مشتاقی ما جمله یکی باشیم |
|
اما چو به گفت آییم یاری من و یاری تو |
|
|
چون احمد و بوبکریم در کنج یکی غاری |
|
زیرا که دوی باشد غاری من و غاری تو |
|
|
در عالم خارستان بسیار سفر کردم |
|
اکنون بکش از پایم خاری من و خاری تو |
|
|
سرمست بخسپ ای دل در ظل مسیح خود |
|
آن رفت که میبودیم زاری من و زاری تو |
|
|
من غرقه شدم در زر تو سجده کنان ای سر |
|
بیکار نمیشاید کاری من و کاری تو |
|
|
هر کس که مرا جوید در کوی تو باید جست |
|
گر لیلی و مجنون است باری من و باری تو |
|
|
دزدی که رهی میزد هنگام سیاست شد |
|
اکنون بزنیم او را داری من و داری تو |
|
|
خاموش که خاموشی فخری من و فخری تو |
|
در گفتن و بیصبری عاری من و عاری تو |
|