| | | | | | |
|
چون خیال تو درآید به دلم رقص کنان |
|
چه خیالات دگر مست درآید به میان |
|
|
گرد بر گرد خیالش همه در رقص شوند |
|
وان خیال چو مه تو به میان چرخ زنان |
|
|
هر خیالی که در آن دم به تو آسیب زند |
|
همچو آیینه ز خورشید برآید لمعان |
|
|
سخنم مست شود از صفتی و صد بار |
|
از زبانم به دلم آید و از دل به زبان |
|
|
سخنم مست و دلم مست و خیالات تو مست |
|
همه بر همدگر افتاده و در هم نگران |
|
|
همه بر همدگر از بس که بمالند دهن |
|
آن خیالات به هم درشکند او ز فغان |
|
|
همه چون دانه انگور و دلم چون چرش است |
|
همه چون برگ گلاب و دل من همچو دکان |
|
|
ز صلاح دل و دین زر برم و زر کوبم |
|
تا مفرح شود آن را که بود دیده جان |
|