دیوان شمس/چون عزم سفر کردی فی لطف امان الله
| چون عزم سفر کردی فی لطف امان الله | پیروز تو واگردی فی لطف امان الله | |||||
| ای شادکن دل‌ها اندر همه منزل‌ها | در حسن و وفا فردی فی لطف امان الله | |||||
| هم رایت احسان را هم آیت ایمان را | تا عرش برآوردی فی لطف امان الله | |||||
| تو بیش کنی کم را از دل ببری غم را | از رخ ببری زردی فی لطف امان الله | |||||
| از آتش رخسارت وز لعل شکربارت | در دی نبود سردی فی لطف امان الله | |||||
| آگاه تویی در ده احسنت زهی سرده | هم دادی و هم خوردی فی لطف امان الله | |||||
| در عشق خداوندی شمس الحق تبریزی | چون عشق جوامردی فی لطف امان الله | |||||