| | | | | | |
|
چون همه عشق روی تست جمله رضای نفس ما |
|
کفر شدست لاجرم ترک هوای نفس ما |
|
|
چونک به عشق زنده شد قصد غزاش چون کنم |
|
غمزه خونی تو شد حج و غزای نفس ما |
|
|
نیست ز نفس ما مگر نقش و نشان سایهای |
|
چون به خم دو زلف تست مسکن و جای نفس ما |
|
|
عشق فروخت آتشی کب حیات از او خجل |
|
پرس که از برای که آن ز برای نفس ما |
|
|
هژده هزار عالم عیش و مراد عرضه شد |
|
جز به جمال تو نبود جوشش و رای نفس ما |
|
|
دوزخ جای کافران جنت جای ممنان |
|
عشق برای عاشقان محو سزای نفس ما |
|
|
اصل حقیقت وفا سر خلاصه رضا |
|
خواجه روح شمس دین بود صفای نفس ما |
|
|
در عوض عبیر جان در بدن هزار سنگ |
|
از تبریز خاک را کحل ضیای نفس ما |
|